با اجازه از مرمر و با اینکه می دونم میگی هیچ وقت تو زندگیت مردی نخواهد اومد: خوش به حال آن مرد که در زندگیش تو راه بروی خوش به حال مردی که براش تو شیرین زبانی کنی خوش به حال مردی که دست های قشنگ تو دگمه های پیرهنش را باز کند ببندد تا لب هات به نجوایی بخندد...